NAUKA

Neuspesi kloniranja

Kloniranje, i pored svih pokušaja i brojnih istraživanja, nije do sada dalo zadovoljavajuće rezultate. Iako je naučnicima pošlo za rukom da naprave veliki broj klonova, najveći problem u daljem razvoju kloniranja jeste činjenica da stvoreni klonovi veoma brzo umiru. Naime, klonove odlikuje snižena sposobnost borbe protiv bolesti, odnosno snižen (slab) imunitet. Mnogi klonovi umru pre navršenih 3-5 dana, neki dožive mesec, a neki i godinu-dve. Ipak, svi oni žive daleko kraće od drugih predstavnika svoje vrste koji su na svet došli prirodnim putem. Uzrok njihovih uginuća najčešće je neka bezazlena upala ili bolest koja izaziva temperaturu protiv koje klonirani organizmi ne mogu da se izbore, jer nisu u stanju da proizvode dovoljnu količinu antitela za borbu protiv bolesti. Ova slabost klonova, i ujedno najveća prepreka razvoju ove biotehnološke discipline, leži u nemogućnosti izgradnje kvalitetnog imunog sistema kod kloniranih organizama uzrokovanoj narušavanjem genetičke sturkture i nedostacima koji se javljaju tokom samog procesa kloniranja.