Hram Svete Trojice. Začeci ovoga manastira vezani su za ime despota Stefana Lazarevića.

Vojvoda ovoga despota Đurađ Đurašev Crnojević (deda Ivana Crnojevića), gospodar Grblja i Svetomiholjske metohije podigao je na mestu današnjeg manastira dvorac a na brdu Đurđevcu vojno utvrđenje sa hramom Sv.Georgija.

Posle pohare Cetinja 1714. g. (Numan paša Ćuprilić), vladika Danilo prelazi u Stanjeviće (tadašnju mletačku teritoriju). Po povratku iz Rusije od sredstava tamo dobijenih sagradio je crkvu Sv.Trojice, a nekadašnji dvorac Crnojevića obnovio i pretvorio u manastirski konak 1724. g. Nakon njegovog povratka na Cetinje izvestan broj monaha ostaje u Stanjevićima.

Izvesne popravke i dogradnju manastirskog kompleksa vrši mitropolit Sava Petrović. On je tu 1780. g. otvorio svešteničku školu koju je pohađao Sveti Petar Cetinjski.

Prvi pisani zakon za Crnu goru i Brda (posle Dušanovog zakonika) 1798. g. napisan je i ozvaničen upravo ovdje. Godine 1839. Stanjevići su ustupljeni Austriji i od tada počinje proces njihovog ruiniranja.

Godine 1994. godine probijen je kolski put, i započeta obnova manastirskog kompleksa.